Compressiefracturen zijn de meest voorkomende vorm van fracturen van de wervelkolom.
Een compressiefractuur van een wervelbot (vertebrae) zorgt ervoor dat de botten in de hoogte in elkaar storten.
Compressie fracturen zijn vaak het gevolg van osteoporose. Ongeveer 700.000 gevallen van compressiefracturen zijn het gevolg van osteoporose elk jaar in de Verenigde Staten. Wervels die zijn verzwakt door osteoporose, zijn niet meer in staat om de normale stress en druk te ondersteunen. Als gevolg daarvan, iets eenvoudigs als hoesten, draaien of optillen kan leiden tot een wervelbreuk.
Een letsel aan de wervelkolom, zoals door een harde val op de billen of een klap op het hoofd, kan leiden tot een fractuur van de wervelkolom. Compressie fracturen kunnen ook optreden als gevolg van kanker uit andere delen van het lichaam wat verspreidt is naar de wervelkolom. Kanker verzwakt de wervels en vergroot de kans op fracturen.
Na het lezen van dit artikel, weet u meer over:
- hoe compressiefracturen ontstaan
- hoe de diagnose wordt gesteld
- welke behandelingen er beschikbaar zijn
- wat de behandeling is
index
Anatomie
Welke delen van de wervelkolom zijn betrokken?
De menselijke wervelkolom bestaat van 24 wervels, genaamd vertebrae. Wervels worden gestapeld op de top van een ander om de wervelkolom te creëren. De wervelkolom geeft steun aan lichaam en zorgt ervoor dat u rechtop kunt lopen.
Het belangrijkste gedeelte van elke wervel is een grote, ronde structuur wat de wervellichaam heet.
Door compressiefracturen stort dit gedeelte van het bot in. Wanneer de breuk het gevolg is van osteoporose, komt meestal voor in het onderste deel van de thoracale wervelkolom, in de buurt van de onderkant van de ribbenkast.
De botring hecht zich aan de achterkant van elk wervellichaam. Door de botring ontstaat er een beenderige tunnel, het wervelkanaal, waarin het ruggenmerg gelegen is. Het ruggenmerg is als een lange draad die gemaakt is van miljoenen zenuwvezels. Net zoals de schedel de hersenen beschermt, beschermen de botten van de wervelkolom het ruggenmerg.
Ernstige compressiefracturen zijn van krachtige invloed op de wervelkolom, zoals kan gebeuren bij een auto-ongeluk. Door ernstige compressiefracturen kunnen fragmenten van het wervellichaam in het wervelkanaal duwen en druk geven tegen het ruggenmerg. Dit kan leiden tot schade aan het ruggenmerg, dat kan resulteren in gedeeltelijke of volledige verlamming onder de taille. Het komt zelden voor dat een typische compressiefractuur door osteoporose schade aan het ruggenmerg veroorzaakt.
Compressiefracturen
index
Oorzaken
Hoe ontstaat een compressiefractuur van de wervelkolom?
Sterke, gezonde botten zijn in staat om de krachten en inspanningen van normale activiteit te weerstaan. Compressiefracturen in de wervelkolom gebeuren wanneer ofwel de krachten te groot zijn of de botten van de wervelkolom niet sterk genoeg zijn. Het wervellichaam barst onder druk. Breuken door een krachtige stoot op de wervelkolom hebben de neiging om te barsten aan de achterzijde van het wervellichaam. Fracturen door osteoporose doen zich voor aan de voorkant van het wervellichaam.
Osteoporose is een ziekte die het bot verzwakt. Soms zijn de botten in de wervelkolom verzwakt tot het punt dat zelfs milde krachten kunnen leiden tot een compressiefractuur. Een eenvoudige actie zoals een sok pakken die op de grond ligt, kan er tot leiden dat de verzwakte wervels breken. De voorkant van de wervel (het deel dichtst bij de voorkant van het lichaam) brokkelt, waardoor het ronde wervellichaam wigvormig wordt. Hierdoor verandert de hoek van de rug meer naar voren, waardoor een gebocheld verschijning ontstaat, genaamd kyfose.
Ziekten of aandoeningen die van invloed zijn op de bijschildklier, kunnen de botten ook verzwakken. Vier bijschildklieren zijn gelegen net achter de schildklier in de keel. Ze produceren een stof genaamd parathyroïd hormoon (PTH), die normaal gesproken regelt de hoeveelheid calcium in de bloedbaan. Een overactieve bijschildklier scheidt teveel PTH uit, waardoor het lichaam calcium uit botten weghaalt, zelfs wanneer er meer dan genoeg calcium in het bloed circuleert. Deze aandoening heet hyperparathyreoïdie. Het treedt op wanneer een tumor, een adenoom genaamd, zich vormt in één van de bijschildklieren. Kankers die de nieren, huid of bijschildklier beïnvloeden, kunnen ook veroorzaken dat de bijschildklier disfunctioneert. Als het probleem niet wordt verholpen, blijven de botten calcium verliezen en verzwakken ze uiteindelijk. Verzwakking in de wervelkolombotten maakt dat de wervels meer geneigd zijn om te breken aan de voorkant, dat kenmerkend is voor osteoporose.
Kankers die zich vormen in andere delen van het lichaam hebben de neiging om zich te verspreiden, uitzaaien, naar de ruggengraat. Wanneer dit gebeurt, verzwakt de kanker de wervels, waardoor ze vatbaar zijn voor compressiefracturen. Artsen kunnen een onherkende kanker vermoeden als een patiënt heeft een compressiefractuur heeft zonder een bijzondere oorzaak of reden.
Trauma van de wervelkolom kunnen lichte of ernstige compressiefracturen veroorzaken. Compressiefracturen door een trauma brengen meestal hoge krachten met zich mee, die invloed zijn op de wervelkolom als het naar voren is gebogen. Dit is typisch wat er gebeurt als een persoon valt op de billen of als het hoofd op de voorruit terecht komt bij een auto-ongeluk. Nogmaals, deze traumatische fracturen zijn meestal van invloed op het achterste gedeelte van het wervellichaam.
index
Symptomen
Hoe voelt een compressiefractuur van de wervelkolom?
Compressiefracturen veroorzaakt door dunne, verzwakte botten kan weinig of geen pijn veroorzaken in het begin. Soms is de pijn gecentreerd over het gebied waar de breuk is opgetreden. De ingezakte wervel geeft de rug een beetje een ineengedoken vorm en het verlies van wervelhoogte verkort de spieren aan weerszijden van de wervelkolom. Dit dwingt de rugspieren harder te werken, waardoor er vermoeidheid optreedt van de spieren en pijn. Wanneer de pijn optreedt, gaat het meestal weg na een paar weken. Echter, rugpijn escaleert soms tot het punt dat patiënten medische hulp zoeken.
Traumatische compressiefracturen kunnen intense pijn veroorzaken in de rug die zich verspreidt naar de benen. Als de breuk ernstige schade veroorzaakt van het wervellichaam, kunnen botfragmenten terecht komen in het wervelkanaal, wat druk geeft op het ruggenmerg. Dit kan de spieren verlammen en het tast het gevoel aan in de gebieden dat bij de beschadigde zenuw hoort. Een dergelijke breuk kan ook leiden dat de wervelkolom onstabiel wordt. Wanneer dit gebeurt, kantelt de rug uiteindelijk naar voren in toegenomen kyfose en de kans groeit voor toekomstige complicaties met het ruggenmerg.
index
Diagnose
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Diagnose begint met een volledige anamnese en lichamelijk onderzoek. Wanneer u uw fysiotherapeut bezoekt, zal uw fysiotherapeut u vragen stellen over uw symptomen en hoe de symptomen uw dagelijkse activiteiten beïnvloedt. Vragen die gesteld kunnen worden zijn vragen waar u pijn voelt, wanneer de pijn begonnen is, wat u aan het doen was toen de pijn begon, en als u een doof gevoel of zwakte heeft in de ledematen. Uw fysiotherapeut zal ook willen weten wat de klachten verergert of wat de klachten minder maakt.
Vervolgens zal uw fysiotherapeut u lichamelijk onderzoeken. Uw fysiotherapeut zal uw wervelkolom voorzichtig afgaan om te lokaliseren waar de pijn zit. Compressiefracturen veroorzaken vaak pijn en gevoeligheid in de ruimte boven of in de buurt van de gebroken wervel. Vervolgens zal uw fysiotherapeut u vragen om actief in verschillende richtingen te bewegen om te bepalen welke rugbewegingen pijn of andere symptomen veroorzaken en te bepalen in welke mate uw rugbereik beperkt is. De reflexen, spierkracht en huidsensatie kunnen ook worden onderzocht. Bovendien kan uw fysiotherapeut uw heupgewricht onderzoeken omdat uw heup nauw verwant is aan een goede functie van de rug.
Als uw fysiotherapeut denkt na beoordeling van de anamnese en het lichamelijk onderzoek dat uw probleem mogelijk het gevolg is van een compressiefractuur, wordt u doorverwezen naar uw arts voor verder onderzoek om dit vermoeden te bevestigen.
index
Beoordeling van de arts
Als uw arts denkt dat u een compressiefractuur heeft, zal een röntgenfoto gemaakt worden. Een röntgenfoto kan fracturen aantonen van de wervels.
Wanneer een röntgenfoto een compressiefractuur bevestigt, kan een computertomografie (een CT-scan) worden besteld. Dit is een gedetailleerde röntgenfoto, wat plakjes van het weefsel van het lichaam maakt. De CT-scan kan laten zien of de compressiefractuur heeft veroorzaakt dat het gebied onstabiel is geworden door letsel.
Als de symptomen wijzen op problemen met het ruggenmerg, kan de arts een CT-scan combineren met myelografie. Om dit te doen, wordt een speciale kleurstof geïnjecteerd in de ruimte rond het wervelkanaal (de subarachnoïdale ruimte). Wanneer de CT-scan is uitgevoerd, wordt het ruggenmerg en zenuwen opgelicht door de kleurstof. De kleurstof kan de nauwkeurigheid vergroten van een standaard CT-scan voor de diagnose van de gezondheid van het ruggenmerg en spinale zenuwen.
Wanneer er meer informatie nodig is, kan uw arts een magnetic resonance imaging (MRI) uitvoeren. Het MRI-apparaat maakt gebruik van magnetische golven in plaats van röntgenstralen om de zachte weefsels van het lichaam te laten zien. Het toont problemen in andere zachte weefels, zoals de tussenwervelschijven en het ruggenmerg. Een MRI vereist geen speciale kleurstof of een naald.
Uw arts kan een botscan bij u laten uitvoeren om extra informatie te krijgen. Dit houdt in het injecteren van chemische tracers in uw bloedbaan. De tracers worden vervolgens weergegeven op speciale röntgenfoto’s van uw wervelkolom. De tracers worden zichtbaar op het gebied van extra stress aan botweefsel. Deze test kan aantonen of er oude compressiefracturen aanwezig zijn, wat de arts attent maakt op problemen met osteoporose. Als u osteoporose heeft, zal de arts u manieren voorstellen om toekomstige problemen te voorkomen.
index
Behandeling
Welke behandelingen zijn er beschikbaar?
Niet chirurgische behandeling
De meerderheid van de patiënten met compressiefracturen worden behandeld zonder operatie. De meeste compressiefracturen genezen binnen acht weken met simpele remedies van de medicijnen, rust, revalidatie en een speciale rugbrace.
De meeste patiënten krijgen medicatie om pijn te bestrijden. Hoewel medicatie kan helpen de pijn te verlichten, zijn ze niet ontworpen om de breuk te helen. Als de pijn onder controle is, vinden patiënten het gemakkelijker om op te staan en te bewegen, het vermijden van de problemen die voortkomen uit de resterende onbeweeglijk in bed.
Een korte periode van de rust wordt vaak voorgeschreven. Dit geeft de breuk een kans om te genezen en helpt bij pijnbestrijding. In sommige extreme gevallen, kan de arts adviseren dat de patiënt in bed blijft voor maximaal een week.
De meeste patiënten krijgen een speciale rugsteun, een zogenaamde orthese. Dit is een soort brace dat gevormd is naar het lichaam van de patiënt. Het beperkt de beweging van de wervelkolom in het algemeen, het voorkomt dat de patiënt naar voren buigt. Dit beschermt het gebroken wervellichaam, zodat het kan genezen en het helpt ook bij pijnbestrijding. Patiënten die een speciale brace dragen zullen worden geadviseerd om te bewegen zoals normaal, maar moeten inspannende activiteiten beperken, zoals tillen en buigen.
index
Revalidatie
Wat moet ik verwachten als ik hersteld ben?
De meeste compressiefracturen van het ruggenmerg die veroorzaakt zijn door osteoporose zijn beter binnen ongeveer acht weken. Zoals gezegd, hebben de meeste patiënten die lijden aan osteoporose compressiefracturen geen operatie nodig. In plaats daarvan worden ze conservatief behandeld met rust, een rugbrace en een paar revalidatiesessies voor verlichting van pijn en educatie over zelfmanagement.
Revalidatie na traumatische wervelfracturen is helaas een veel trager proces. In deze gevallen hebben patiënten soms een de behandeling nodig voor twee tot drie maanden en een volledig herstel kan ongeveer een jaar duren.
Fysiotherapeutische behandeling voor een compressiefractuur van het ruggenmerg bij uw fysiotherapeut begint meestal nadat de fractuur positief bevestigd is op onderzoek en is bepaald stabiel te zijn. Als er een periode van relatieve bedrust is voorgeschreven, zal fysiotherapie beginnen na deze rust is nageleefd.
Uw initiële behandeling bij uw fysiotherapeut is bedoeld om de ontsteking en pijn veroorzaakt in de buurt van de compressiefractuur, te verminderen. Uw fysiotherapeut kan gebruik maken van elektrische modaliteiten zoals ultrasound om deze symptomen te verlichten. Massage van de spieren of andere handtechnieken zoals zachte tractie aan de gewrichten, kunnen ook nuttig zijn. Vaak de toepassing van ijs of warmte aan de pijnlijke plek kan ook drastisch de symptomen verminderen.
De rugpijn veroorzaakt door de fractuur verbetert in het algemeen als de breuk geneest. Echter, de breuk verandert de manier waarop de wervelkolom werkt, dus het is niet ongebruikelijk voor patiënten om een slepende pijn te hebben in de spieren en gewrichten in de buurt van de gebroken wervel. Als u veel pijn blijft houden, zal uw fysiotherapeut voorstellen dat u terug naar uw arts voor verdere besprekingen over het beheer van de pijn door middel van medicijnen.
Als de pijn van de compressie fractuur begint verdwijnen, zal uw fysiotherapeut beginnen te richten op het verbeteren van alle flexibiliteit en kracht tekorten die u heeft ontwikkeld uit de periode van verminderde activiteit na de compressiefractuur.
Uw fysiotherapeut zal oefeningen voorschrijven om te doen in de kliniek maar ook als onderdeel van een thuisprogramma. Oefeningen die de omvang van bewegingen in uw rug, nek, schouders en uw heupen kunnen verbeteren, zullen worden voorgeschreven. Als uw compressiefractuur veroorzaakt was door osteoporose, dan is de extensie beweging van uw bovenrug (thoracale wervelkolom) van het allergrootste belang. Zoals hierboven vermeld, wig compressiefracturen van de thoracale wervelkolom van osteoporose leiden vaak tot een gebogen rughouding. Het risico van verlies van het vermogen om te functioneren in de rechtopstaande rekkende positie is zo hoog dat het behoud van deze beweging van cruciaal belang is. Zelfs het juiste gebruik van uw schoudergewrichten zal lijden als de ruggengraat extensie verliest dus oefeningen kunnen ook worden voorgeschreven om de schouderfunctie te behouden.
De omvang van bewegingen in de hals kunnen ook worden beïnvloed wanneer de gebogen houding ernstig wordt, dus bewegingsoefeningen voor nek kunnen ook nodig zijn. Het bereik van heupbeweging tekorten zullen worden aangepakt omdat door een normale beweging van de heup de wervelkolom vrijer kan bewegen en het vermindert de stress op de wervelkolomgewrichten. Patiënten met traumatische stressfracturen hebben vaak geen wigvormige breuken en daarom zal het herstel de primaire focus zijn van alle reeksen van de beweging, niet alleen de thoracale extensie.
Uw fysiotherapeut zal ook versterkende oefeningen voorschrijven die zich richten op de diepe buikspieren voor de algemene ondersteuning van de wervelkolom, evenals oefeningen ter versterking van de rugspieren, die zich verzetten tegen de voorwaartse buiging van de wervelkolom. Voor patiënten met osteoporose, is het belangrijk om gewichtdragende oefening te doen, zoals wandelen of traplopen. Bot reageert op verhoogde stress door de productie te verhogen van meer bot, waardoor de totale sterkte toeneemt. De extra stress van eenvoudige gewichtdragende activiteiten stimuleert daarom sterkere botten. Uw fysiotherapeut kan ook oefeningen voorschrijven voor u met behulp van lichte gewichten om de opbouw te bevorderen van de totale sterkte van de botten.
Uw fysiotherapeut zal met u bespreken wat een juiste lichaamshouding is met het oog om de rug in een veilige positie te houden en extra belasting te vermijden in de buurt van de breuk als u weer gaat werken en bij uw dagelijkse activiteiten. Er zullen posities besproken worden die u gebruikt bij het zitten, liggen, staan en lopen en bij tillen, dragen, duwen en trekken. Patiënten met osteoporose, moeten geattendeerd worden op de juiste technieken voor eenvoudige dagelijkse activiteiten, zoals hoesten of niezen, die als gevolg van de betrokken krachtige flexie (buiging), kunnen resulteren in een andere compressiefractuur in de bijzonder zwakke botten. Vallen kan ook gemakkelijk leiden tot fracturen van osteoporotische botten, zodat activiteiten van het evenwicht ook worden toegevoegd aan uw thuisprogramma om de kans op een val te verminderen. Het doel van de revalidatie is het verbeteren van uw lichaamshouding en om toekomstige blessures te voorkomen.
index
Operatie
Open chirurgische behandeling voor compressiefracturen van het ruggenmerg als gevolg van osteoporose is zelden nodig. (Open procedures vereisen grotere incisies om de chirurg meer ruimte te geven om te werken.) In zeldzame gevallen van ernstige trauma’s, is echter een open operatie soms nodig. Open chirurgie wordt gedaan als de spinale segment is losgemaakt en botfragmenten hebben het ruggenmerg en spinale zenuwen beschadigd.
Chirurgen zijn begonnen met twee nieuwe procedures om compressiefracturen te behandelen veroorzaakt door osteoporose. Beide technieken worden beschouwd als minimaal invasieve ingrepen. Minimaal invasieve chirurgie betekent dat de incisies zeer klein zijn en er is weinig verstoring van de spieren en botten waar de procedure wordt gedaan. Deze twee procedures helpen de breuk te helen en het voorkomt problemen die geassocieerd zijn bij de meer ingewikkelde operaties.
Deze nieuwe procedures zijn:
- vertebroplastiek
- kyphoplastie
Vertebroplastiek
Deze procedure is het meest nuttig voor het verminderen van pijn. Het versterkt ook het gebroken bot, waardoor patiënten sneller revalideren.
Voor het uitvoeren van vertebroplastiek, gebruikt de chirurg een fluoroscopie om een naald te geleiden in het gebroken wervellichaam. Een fluoroscopie is een speciale röntgenfototelevisie die het mogelijk maakt dat de chirurg uw wervelkolom en de naald ziet als het beweegt. Nadat de chirurg de naald op de juiste plaats heeft zitten, wordt botcement, genaamd polymethylmethacrylaat (PMMA), geïnjecteerd door de naald in de gebroken wervel. Een reactie in het cement zorgt ervoor dat het verhardt binnen 15 minuten. Door de cementinjectie wordt de fractuur gefixeerd en gestabiliseerd, zodat de fractuur niet bezwijkt als het verder geneest. Meer dan 80 procent van de patiënten krijgt onmiddellijke verlichting van de pijn met deze procedure.
Kyphoplastie
Kyphoplastie is een andere manier voor chirurgen om vertebrale compressie fracturen te behandelen. Net als vertebroplastie, stopt deze procedure ernstige pijn en het versterkt gebroken bot. Maar kyphoplastie geeft ook het voordeel dat het sommige of alle van de verloren hoogte verbetert in het wervellichaam, waardoor het helpt kyfose te voorkomen.
Twee lange naalden worden ingebracht via de zijkanten van de wervelkolom in het gebroken wervellichaam. Deze naalden leiden de chirurg tijdens het boren van twee gaten in het wervellichaam. De chirurg gebruikt een fluoroscopie (zie hierboven) om ervoor te zorgen dat de naalden en boorgaten worden geplaatst op de juiste plek.
De chirurg schuift vervolgens een holle buis met een leeggelopen ballon op het einde door elk boorgat. Het opblazen van de ballonnen herstelt de hoogte van het wervellichaam en corrigeert de kyfose misvorming. Voordat de procedure is voltooid, injecteert de chirurg botcement in de holle ruimte gevormd door de ballon. Het botcement vormt een interne gips die het wervellichaam in de juiste positie en grootte houdt.