Vernauwing van het wervelkanaal

Spinale stenose (ook wel kanaalstenose) beschrijft een klinisch syndroom van bil- of beenpijn. Deze symptomen kunnen optreden met of zonder rugpijn. Het is een aandoening waarbij de zenuwen in het wervelkanaal ingesloten of gecomprimeerd (samengedrukt) worden. Het wervelkanaal is de holle buis gevormd door de botten van de wervelkolom. Iets dat veroorzaakt dat deze benige buis begint te krimpen (wervelkanaal wordt de nauw) kan er tot leiden dat de zenuwen bekneld raken . Dit veroorzaakt pijn in de benen, voornamelijk bij het lopen en staan. Als een resultaat van vele jaren van slijtage van de wervelkolom, kunnen de weefsels het dichtst bij de wervelkanaal liggen, soms tegen de zenuwen drukken. Dit helpt te verklaren waarom lumbale spinale stenose (vernauwing van het wervelkanaal) een veel voorkomende oorzaak is van rugklachten bij volwassenen ouder dan 55 jaar oud.

Na het lezen van dit artikel, weet u meer over:

• hoe het probleem zich ontwikkelt
• hoe artsen de diagnose te stellen
• welke behandelingen er beschikbaar zijn

---

• Anatomie
• Oorzaken
• Symptomen
• Diagnose
• Behandeling
• Beoordeling van de arts
• Operatie

---

index

Anatomie

Over welk deel van de rug gaat het?

De menselijke wervelkolom bestaat uit 24 wervels, genaamd vertebrae. Wervels worden gestapeld op de top van een ander om de wervelkolom te creëren. De wervelkolom geeft het lichaam vorm.

Wervelkolom

 

Een botring hecht aan de achterkant van elk wervellichaam. Wanneer de wervels worden gestapeld op elkaar, vormen deze botringen een holle buis. Deze benige buis, het wervelkanaal genoemd, omringt het ruggenmerg als het door de wervelkolom gaat. Net zoals de schedel de hersenen beschermt, beschermen de botten van de wervelkolom het ruggenmerg.

Botring

Ruggenmerg

 

Het ruggenmerg gaat slechts tot de tweede lumbale (onderrug) wervel. Onder dit niveau, omsluit het wervelkanaal een bundel van zenuwen die gaan naar de onderste ledematen en bekkenorganen. De Latijnse term voor deze bundel van zenuwen is cauda equina, wat betekent dat paardenstaart.

Cauda equina

Een tussenwervelschijf past tussen elke wervellichaam en biedt ruimte tussen de wervelkolombotten. De tussenwervelschijf werkt normaal als een schokdemper. Het beschermt de wervelkolom tegen de dagelijkse trek van de zwaartekracht. Het beschermt ook de wervelkolom tijdens zware activiteiten die sterke kracht hebben op de wervelkolom, zoals springen, lopen en tillen.

Een tussenwervelschijf is opgebouwd uit twee delen. Het midden, genaamd de nucleus, is sponsachtig. Het biedt de meeste mogelijkheden van de tussenwervelschijf om schokken te absorberen. De nucleus wordt op zijn plaats gehouden door de annulus, een reeks van sterke bindweefselringen eromheen. Ligamenten zijn sterke weefsels van bindweefsel dat de botten aan andere botten hecht.

De twee delen van de tussenwervelschijf

index

Oorzaken

Waarom heb ik een lumbale spinale stenose?

In de lumbale wervelkolom, heeft het ruggenmergkanaal meestal meer dan genoeg ruimte voor de spinale zenuwen. Het kanaal is normaal gesproken 17 tot 18 millimeter rond, iets kleiner dan een cent. Stenose ontstaat wanneer het kanaal krimpt tot 12 mm of minder. Wanneer de omvang daalt onder de 10 millimeter, treden er ernstige symptomen van lumbale spinale stenose op.

Er zijn vele redenen waarom de symptomen van stenose zich ontwikkelen. Enkele van de meest voorkomende redenen zijn:

• congenitale stenose (geboren worden met een kleine wervelkanaal)
• spinale degeneratie
• instabiliteit van de wervelkolom
• hernia

Aangeboren stenose: Sommige mensen worden geboren met een spinale kanaal dat smaller is dan normaal. Zij hoeven geen problemen hebben vroeg in het leven. Echter, met een smal wervelkanaal hebben ze een verhoogd risico op stenose. Zelfs een kleine rugletsel kan druk veroorzaken tegen het ruggenmerg. Mensen die geboren zijn met een smal wervelkanaal hebben vaak problemen op latere leeftijd, omdat het kanaal de neiging heeft om smaller te worden vanwege de gevolgen van de vergrijzing (slijtage).

Degeneratie: degeneratie is de meest voorkomende oorzaak van spinale stenose. Slijtage van de wervelkolom door het ouder worden en van herhaalde stress en spanningen, kunnen veel problemen veroorzaken in de lumbale wervelkolom.

De tussenwervelschijf kan beginnen in te storten en de ruimte tussen elke wervel krimpt. Osteofyten (botaangroei) kunnen zich vormen door degeneratie die in het wevelkanaal kunnen steken en vermindert op die manier de beschikbare ruimte voor de spinale zenuwen. De ligamenten die de wervels bij elkaar houden kunnen dikker worden en de verdikte ligament kan gaan duwen in het wervelkanaal. Door al deze omstandigheden kan versmalling ontstaan van het wervelkanaal.

Bekijk de animatie over Lumbale spinale stenose:

 

Instabiliteit van de wervelkolom: instabiliteit van de wervelkolom kan leiden tot stenose. Instabiliteit van de wervelkolom betekent dat de botten van de wervelkolom meer bewegen dan zou moeten. Instabiliteit in de lumbale wervelkolom kan ontwikkelen als de ondersteunende ligamenten uitgerekt of gescheurd zijn door een ernstige rugblessure. Mensen met ziekten waardoor ze hun bindweefsel verliezen, kunnen ook instabiliteit hebben van de wervelkolom. Ongeacht de oorzaak, extra beweging in de botten van de wervelkolom kan leiden tot stenose.

Instabiliteit van de wervelkolom

 

Hernia van de tussenwervelschijf: stenose kan zich voordoen wanneer een hernia ontstaat van tussenwervelschijf in de lage rug. Normaal gesproken is de schokabsorberende tussenwervelschijf in staat om de neerwaartse druk van de zwaartekracht en de kracht van de dagelijkse activiteiten te weerstaan. Echter, als de druk op de tussenwervel te sterk, is zoals de landing van een daling in een zittende positie, kan de nucleus in de tussenwervelschijf scheuren door de buitenste annulus en uit de tussenwervelschijf geperst worden. Dit noemt men een hernia. Als een hernia van de tussenwervelschijf naar achteren gericht is, kan het drukken tegen de zenuwen in het wervelkanaal, waardoor de symptomen van stenose ontstaan.

Hernia van de tussenwervelschijf

 

index

Symptomen

Hoe voelt een lumbale spinale stenose?

Stenose ontwikkelt zich meestal langzaam over een lange periode van tijd. Dit komt omdat de belangrijkste oorzaak van spinale stenose degeneratie is van de ruggengraat in het latere leven. Symptomen ontwikkelen zich zelden snel wanneer degeneratie is de oorzaak is van het probleem. Een ernstige verwonding of een hernia kan onmiddellijke symptomen veroorzaken.

Patiënten met een stenose hoeven niet altijd rugpijn te hebben. In het begin hebben zij ernstige pijn en zwakte in de benen, meestal in beide benen tegelijk.

Symptomen zijn voornamelijk van invloed op het gevoel in de onderste ledematen. Zenuwdruk van stenose kan leiden tot een gevoel van tintelingen en prikkelingen in de huid waar de spinale zenuwen heen gaan. Reflexen worden trager. Sommige patiënten melden krampen in hun beenspieren. Anderen patiënten rapporteren vreemde gewaarwordingen zoals water dat sijpelt naar beneden van hun benen.

Symptomen veranderen mee met de positie van de lage rug. Flexie (buiging naar voren) verbreedt het wervelkanaal en verlicht meestal symptomen. Dat is waarom mensen met een stenose de neiging hebben om verlichting van de klachten te krijgen als ze zitten of krullend liggend te slapen. Door activiteiten zoals het opstaan, staan en lopen moet de rug zich strekken of zelfs zich uitrekken (iets terug buigen). Dit standpunt van de lage rug maakt het wervelkanaal kleiner en verergert vaak de symptomen.

index

Diagnose

Hoe wordt een lumbale spinale stenose vastgesteld?

Diagnose begint met een volledige anamnese en lichamelijk onderzoek. Wanneer u uw fysiotherapeut bezoekt, zal uw fysiotherapeut u vragen stellen over uw symptomen en hoe uw probleem uw dagelijkse activiteiten beïnvloedt. Dit kunnen onder andere vragen zijn over uw pijn en of u gevoelens heeft van gevoelloosheid of zwakte in de benen. Uw fysiotherapeut zal ook willen weten of uw klachten erger worden wanneer u opstaat of bij het wandelen en als ze weg gaan als u gaat zitten.

Uw fysiotherapeut zal een lichamelijk onderzoek bij u doen om te zien welke bewegingen weer pijn of andere symptomen veroorzaken. Uw huidsensatie, spierkracht, reflexen zullen ook worden getest. Vaak wordt er gevraagd of u een stukje kunt lopen zodat er kan worden gekeken naar uw rughouding en hoe u loopt. Sommige patiënten kunnen worden doorverwezen naar een arts voor verdere diagnose.

index

Behandeling

Niet-chirurgische revalidatie

Tenzij uw aandoening aanzienlijke problemen veroorzaakt of het wordt snel erger, wordt een stenose het eerst behandeld met niet-chirurgische behandelingen. Tot de helft van alle patiënten met milde tot matige lumbale spinale stenose, kunnen omgaan met hun symptomen met conservatieve (niet-chirurgische) zorg. Neurologische achteruitgang en verlamming in deze groep is zeldzaam.

De rug voor een korte tijd stil houden kunnen de ontstekingen en pijn verminderen. Patiënten kunnen vinden dat krullend omhoog slapen of terugliggend met hun knieën gebogen en ondersteund, de grootste opluchting geeft. Deze posities buigen de rug naar voren, waardoor het wervelkanaal verbreedt wordt en het vermindert de symptomen.

Er kan geadviseerd worden om een lumbale ondersteunende gordel of korset te dragen, hoewel de voordelen ervan zijn omstreden. Lumbosacrale korsetten lijken niet op lange termijn voordelen te bieden. De ondersteuning voorziet alleen in verlichting van de symptomen wanneer u hem draagt. De ondersteuning kan de druk beperken in de tussenwervelschijven en het voorkomen van extra beweging in de wervelkolom. Maar het kan ook leiden dat de rug -en buikspieren beginnen te verzwakken. Sommige fysiotherapeuten laten hun patiënten een rigide rugbrace dragen, dat houdt de ruggengraat in een licht gebogen positie, wat het spinale kanaal verbreedt.

Uw fysiotherapeut kan ook voorstellen om u behandelen met tractie. Tractie is een gemeenschappelijke behandeling van stenose. Het strekt voorzichtig de lage rug, om de druk te verminderen uit de spinale zenuwen. Hand-gerichte behandelingen, zoals massage en gespecialiseerde vormen van zacht weefsel mobilisatie, kunnen in eerste instantie worden gebruikt. Ze worden gebruikt om u te helpen te beginnen met bewegen met minder pijn en meer gemak.

Uw fysiotherapeut kan ook u begeleiden in een speciaal programma met het doel om het wervelkanaal te verbreden en de druk te verminderen op de spinale zenuwen. Na evaluatie van uw conditie, kunnen er posities en oefeningen toegewezen worden die uw symptomen verminderen.

Het is belangrijk om de kracht en coördinatie van de buik -en lage rugspieren te verbeteren. Uw fysiotherapeut zal een programma maken voor u om u te helpen weer rugbeweging terug te krijgen, kracht, uithoudingsvermogen en functie. Er kunnen ook versterkende en aerobics oefeningen worden voorgeschreven. Spierversterkende oefeningen zijn gericht op het verbeteren van de kracht en controle van de rug -en buikspieren.

Aerobics oefeningen worden gebruikt om de gezondheid van hart en longen te verbeteren en het vergroot het uithoudingsvermogen in de spinale spieren. Stationaire fietsen biedt een goede aërobe behandeling en houdt de rug licht gebogen naar voren, wat veel patiënten met een lumbale stenose goed kunnen verdragen.

Uw fysiotherapeut kan ook mogelijk uw werkplek beoordelen of de manier waarop u uw lichaam gebruikt wanneer u aan het werk bent. Uit die beoordeling kunnen suggesties komen voor wijzingen om verdere problemen te voorkomen. Patiënten met een lumbale stenose hebben normaal gezien een paar keer per week gedurende een tot twee maanden fysiotherapie. In ernstige gevallen kunnen patiënten behoefte hebben aan een paar weken extra fysiotherapie of zorg.

Post-operatieve revalidatie

Na de operatie kunnen patiënten werken met een fysiotherapeut of ergotherapeut. Patiënten die een fusie-operatie hebben gehad, hebben normaal gezien twee tot drie maanden nodig voordat ze kunnen beginnen met een revalidatieprogramma. Hoewel hersteltijd verschillend is voor elke persoon, zult u waarschijnlijk zes tot acht weken post-operatieve fysiotherapie sessies moeten bijwonen en een volledig herstel kan maximaal zes maanden duren.

Wanneer u uw fysiotherapieprogramma begint na de operatie, kan uw fysiotherapeut gebruik maken van behandelingen, zoals warmte of ijs, elektrische stimulatie en massage om de pijn en spierspasmen te kalmeren. U zult ook geïnstrueerd worden hoe u veilig kan bewegen met de minste druk op uw genezende rug.

Als uw revalidatieprogramma vordert, zullen de oefeningen steeds uitdagender worden. Het doel is om op een veilig manier de kracht en functie te verbeteren. Als de fysiotherapie voort wordt gezet, zal uw fysiotherapeut u helpen om weer terug te gaan naar de activiteiten die u deed voor de operatie. Uw fysiotherapeut zal u begeleiden welke activiteiten veilig voor u zijn en hoe u bepaalde activiteiten moet aanpassen. Idealiter, wordt u in staat geacht om uw normale activiteiten weer te kunnen hervatten.

Als het herstel goed op weg is, zullen de regelmatige bezoeken aan uw fysiotherapeut steeds minder worden. Vaak krijgt u een thuisprogramma mee zodat u de oefeningen voort kunt zetten thuis.

index

Beoordeling van de arts

Uw arts kan eerst een röntgenfoto laten maken om de oorzaak van uw ongemak te bepalen. Een röntgenfoto laat zien de problemen afkomstig zijn van veranderingen in de botten van de wervelkolom. Een röntgenfoto kan aantonen of degeneratie de oorzaak is dat de ruimte tussen de wervels is ingestort. Een röntgenfoto kan ook osteofyten (extra botvorming) aantonen die steken in het wervelkanaal.

De beste manier om de effecten en de omvang van lumbale spinale stenose te zien is met een magnetische resonantie beeldvorming (MRI)-scan. Een MRI-scan maakt gebruik van magnetische golven in plaats van röntgenstraling om de zachte weefsels van het lichaam te laten zien van. Deze test geeft een duidelijk beeld van het wervelkanaal en of de zenuwen samen gedrukt zijn. Een MRI-scan maakt foto’s die lijken op plakjes, van het gebied waar uw arts in is geïnteresseerd. Een MRI-scan vereist geen kleurstof of een naald.

Computertomografie (een CT-scan) kan worden aanbevolen voor patiënten die geen MRI-scan kunnen hebben om wat voor reden, wanneer de resultaten van de MRI onduidelijk zijn, of al de symptomen niet overeenkomen met de MRI-bevindingen. De CT-scan is een gedetailleerde röntgenfoto waarmee uw arts plakjes van botweefsel ziet. Het beeld kan elke osteofyt zien die in het wervelkolom steekt en de toegang verminderd tot de ruimte rondom de spinale zenuwen.

Wanneer er bezorgdheid is over neurologische problemen, kunnen artsen electrodiagnostische proeven aanraden van de zenuwen die naar de benen en voeten gaan. Een elektromyogram (EMG) controleert of de weg van een zenuw goed werkt. Motorische impulsen gaan langs de zenuw heen om de spieren te activeren.

Artsen kunnen ook een somatosensorische evoked potential (SSEP) test laten uitvoeren om meer precies te lokaliseren waar de spinale zenuwen worden geperst. De SSEP wordt gebruikt om de zenuwen gewaarwordingen (sensaties) te meten. Deze sensorische impulsen reizen mee met de zenuw en informeren het lichaam over de sensaties zoals pijn, temperatuur en aanrakingsgevoel. De functie van een zenuw wordt geregistreerd door een elektrode geplaatst over de huid in het gebied waar de zenuw heen gaat.

Niet alle oorzaken van stenose zijn van degeneratieve aandoeningen. Artsen gebruiken een bloedonderzoek om te bepalen of de symptomen afkomstig zijn uit andere omstandigheden, zoals artritis of een infectie.

Sommige patiënten krijgen een epidurale steroïde injectie. Het ruggenmerg is bedekt met een materiaal genaamd dura. De ruimte tussen de dura en de wervelkolom wordt de epidurale ruimte genoemd. Er wordt gedacht dat het injecteren van steroïden medicatie in deze ruimte de ontsteking aanvecht rond de zenuwen, de tussenwervelschijven en de facetgewrichten. Dit kan de zwelling verminderen en geeft de zenuwen meer ruimte in het wervelkanaal.

Onderzoek toont aan dat een enkele steroïde injectie alleen op korte termijn verlichting biedt. Meerdere injecties kan op lange termijn duurzame verlichting van pijn produceren. Epidurale injecties worden gegeven met behulp van contrast-versterkte fluoroscopie. Fluoroscopie is een beeldvormende techniek die gebruikt wordt door de chirurg om de naald naar de juiste plek te leiden tijdens de procedure. Dit soort beeldvorming verbetert de nauwkeurigheid van de levering van de medicatie.

Artsen schrijven vaak medicijnen voor patiënten met een stenose. Patiënten kunnen anti-inflammatoire medicijnen voorgeschreven krijgen zoals niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) of aspirine. Deze medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken in de nieren en het maag-darmkanaal. Ook, omdat de meeste patiënten met een stenose ouderen zijn, moeten artsen hun patiënten nauwlettend controleren om complicaties te voorkomen.

Verdovende middelen, zoals codeïne of morfine, worden meestal niet voorgeschreven aan patiënten met stenose. Ze zijn verslavend indien ze teveel of verkeerd wordt gebruikt. Spierverslappers worden soms gebruikt om de spieren in de kramp te kalmeren.

Symptomen van stenose kunnen leiden tot veranderingen in stemming. Als gevolg, schrijven artsen soms antidepressiva voor, de zogenaamde tricyclische antidepressiva. Tricyclische antidepressiva verbeteren de stemming en sommige verbeteren zelfs de slaap door het lichaam te helpen om een belangrijke hormoon serotonine aan te maken. Deze medicijnen schijnen ook de pijn te kalmeren in de rug door het beïnvloeden van de vliezen rond de pijnzenuwen.

index

Operatie

Als de symptomen die u voelt mild zijn en er is geen gevaar dat ze erger worden, wordt een operatie meestal niet aanbevolen. Sommige patiënten kunnen baat hebben bij het gebruik van een apparaat genaamd de X-STOP. De X-STOP is een metalen implantaat gemaakt van titanium. Het implantaat wordt ingebracht via een kleine incisie in de huid van uw rug. Het is ontworpen om te passen tussen de processus spinosus van de wervels in de onderrug. Het blijft op zijn plaats definitief zonder dat de X-stop verbonden is aan het bot of de ligamenten in de rug.

Er zijn verschillende voordelen van de X-STOP. Het kan worden ingevoegd met behulp van plaatselijke verdoving op een poliklinische basis. Een kleine incisie wordt gemaakt, zodat de procedure minimaal invasief is en er wordt geen bot of weke delen verwijderd. Het implantaat wordt niet dicht bij zenuwen of het ruggenmerg geplaatst. Met het implantaat op zijn plaats, hoeft u niet meer naar voren te buigen om uw klachten te verlichten. De X-STOP houdt de ruimte tussen uw processus spinosus open. Met het implantaat op zijn plaats, kunt u rechtop staan zonder dat de zenuwen samen geknepen worden in de rug.

Maar voor iedereen met ernstige symptomen van lumbale spinale stenose, kan een operatie nodig zijn. Wanneer er tekenen zijn dat de druk groter wordt op de spinale zenuwen, kan een chirurgische decompressie nodig zijn, soms meteen. Decompressie betekent dat bot- en / of weke delen worden verwijderd uit de buurt van de spinale zenuwen om de druk te verlagen. De signalen waar artsen op letten bij het nemen van dit besluit omvatten verzwakking in de beenspieren, pijn dat niet makkelijk verminderd en problemen met de darmen of de blaas.

Druk op de spinale zenuwen kan leiden tot een verlies van controle in de darmen of blaas. Dit is een noodgeval. Als de druk niet verlaagd wordt, kan dit leiden tot blijvende verlamming van de darmen en blaas. Chirurgie wordt aanbevolen om de druk te verwijderen van de zenuwen.

De voornaamste chirurgische ingreep gebruikt om stenose te behandelen is lumbale laminectomie. Sommige patiënten hebben ook fusie-operatie nodig onmiddellijk na de laminectomie procedure als instabiliteit van de wervelkolom aanwezig is.

Lumbale laminectomie

De lamina is de deklaag van de botring van de wervelkolom. Het vormt een dak-achtige structuur over de rug van het wervelkanaal. Wanneer de zenuwen in het wervelkanaal worden uitgeperst door een hernia of door osteofyten, verwijdert een lumbale laminectomie de hele lamina om de druk op de spinale zenuwen te verlagen. Dit is de primaire vorm van chirurgie die gebruikt wordt voor een lumbale spinale stenose.

Posterieure lumbaalfusie

Een posterieure lumbale fusie kan nodig zijn nadat een chirurg een lumbale laminectomie heeft uitgevoerd. De fusie procedure wordt aanbevolen wanneer een spinale segment los of instabiel is geworden. Een fusie operatie voegt twee of meer botten samen in één stevig bot. Dit houdt beweging tegen van de botten en gewrichten. In deze procedure, legt de chirurg kleine bottransplantaten over de rug van de wervelkolom. De meeste chirurgen passen ook metalen platen en schroeven toe aan de twee wervels om beweging te verhinderen. Dit beschermt het transplantaat, zodat het beter en sneller kan genezen.